1.- Υπάρχει σαφής γεωγραφική διάκριση μεταξύ Ελληνικού Άρβανου και Αλβανικού Arber.
2.- Το Άρβανον ως τόπος προέλευσης των Αρβανιτών, βρισκόταν στο κέντρο της Ελληνικής κι Ελληνόγλωσσης Βορείου Ηπείρου.
3.- Η δομή της Αρβανίτικης κοινωνίας, όπως τη γνωρίσαμε ξεκάθαρα στη περιοχή Σουλίου, μετά τη καταστροφή του Άρβανου από τους γκέκηδες, ήταν Ελληνοκεντρική με συλλογική διοίκηση και όχι φεουδαρχική όπως των Αλβανών.
4.- Η κάθοδος των Αρβανιτών προς νότο, οφείλεται στο ότι κυνηγήθηκαν από ένοπλες ληστρικές συμμορίες Αλβανών Γκέκηδων, κυρίως μετά το 1650.
5.- Τα «Αρβανίτικα» ως μείξη Ελληνικών και Αλβανικών, ΔΕΝ υπήρχαν πριν το 1480. Δημιουργήθηκαν εξ ανάγκης, μετά την επικράτηση των Οθωμανών και τη συμμαχία τους με τους Γκέκηδες. ΔΕΝ ήταν γλώσσα ή διάλεκτος. Ο Αλί Πασάς είχε ως επίσημη γλώσσα τα… Ελληνικά!!!!
6.- Οι Έλληνες Αρβανίτες που κατήλθαν στη νότια Ελλάδα, δεν πέρασαν καλά για πολλά χρόνια. Για λόγους αυτοσυντήρησης διατήρησαν και το γλωσσικό ιδίωμα «Αρβανίτικων» για αρκετά χρόνια, παρ΄ ότι μιλούσαν Ελληνικά!!!! Υπήρξε πίστη, επιμονή κι υπομονή μέχρι την αποδοχή και ενσωμάτωση στον υπόλοιπο Ελληνικό πληθυσμό.
7.- Οι Αλβανοί ενώ ήσαν οι σφαγείς των Αρβανιτών, άρχισαν να μετατρέπουν το τεχνητό γλωσσικό ιδίωμα σταδιακά σε προπαγανδιστικό εργαλείο και το μεταλλάσσουν με υπομονή στην Αλβανική γλώσσα.
8.- Οι Αρβανίτες Έλληνες των βουνών (απόγονοι των stradioti φρουρών της Εγνατίας οδού), είχαν αρνηθεί να ενταχθούν στο εγχείρημα του Σκεντέρμπεη και των άλλων φεουδαρχών, για ίδρυση Αλβανικού κράτους!!!
