«Του Πανού η στέρνα» στα ιστορικά Ψαχνά Ευβοίας, όπου εκτελέστηκε ο καπετάν Κώτσος Δημητρίου (Αρβανίτης).

  <<=== ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΜΕΣΣΑΠΙΩΝ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΣΕ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ  ΑΝ ΔΕΝ ΔΡΑΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΓΡΗΓΟΡΑ
=== ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ Ο ΚΟΤΣΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟ ΠΡΩΤΟΠΑΛΙΚΑΡΟ  ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΗ ΓΟΒΙΟΥ ( 28-3-1822) ΕΔΩ,  ΣΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟ ΄50  ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΚΑΝΑΝ ΜΠΑΝΙΟ.
=== ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΓΕΜΙΖΕΙ ΣΥΧΝΑ ΜΕ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ. ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΕΙΤΟΝΕΣ  ΠΟΥ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΟΝ «ΙΕΡΟ» ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΥΝ.
=== ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ :  ΝΙΚΗ  Ν.  ΚΑΛΠΑΚΙΔΟΥ     και   ΓΙΑΝΝΑ  Γ.  ΔΟΥΔΑΛΗ
=== Αναρτήθηκε από ΒΑΣΙΛΙΚΗ

  === ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ
=== Μικρός σαν ήμουν, άκουγα διάφορες ιστορίες για την επανάσταση στην Εύβοια, σαν παραμύθια. Άλλοτε από τον πατέρα μου, άλλοτε απ’ τη μάνα μου, αν και ήσαν λιγομίλητοι σ’ αυτά. Το ίδιο γινόταν κι’ όταν ανεβαίναμε στις Στρόπωνες, άκουγα διηγήσεις από τον μπάρμπα μου τον Νικολό τον Κολοκούρη, που είχε παντρευτεί την Παναγιού, την αδελφή του πατέρα μου.
Δυστυχώς ο πατέρας μου πέθανε νωρίς, όταν ήμουν 11 χρονών και κάτι, κι’ από τότε άρχισαν δύσκολα χρόνια επιβίωσης για την οικογένεια.
=== Μερικά χρόνια μετά, όταν ήμουν σε ηλικία περίπου 14 χρονών, ο αδελφός μου ο Γιάννης, έφερε ένα μικρό βιβλιαράκι που μέσα έγραφε για τον καπετάν Αγγελή Γοβιό και τον καπετάν Κώτσο, τον αδελφό του Γιαννάκη και τα κατορθώματά τους, μαζί με πολλούς άλλους ήρωες, στην Ευβοϊκή Επανάσταση του 1821. Ήταν ενός ξάδελφου το βιβλιαράκι, Γιάννης λεγόταν κι’ εκείνος Χαλικόπουλος. Μου το έδειξε με υπερηφάνεια και μου ζωντάνεψε τα «παραμύθια» που άκουγα σαν ήμουν 4-6 χρονών.
  === Χρειάστηκε να περάσουν πολλά και δύσκολα χρόνια, για να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου. Στη πραγματικότητα λιγομίλητος κι’ εγώ, δεν είχα πει πολλά πράγματα στα παιδιά μου, αλλά αυτά ακούγοντας από εμένα αυτά τα ελάχιστα, έκαναν δικές τους έρευνες για να μάθουν περισσότερα. Ήταν ευχάριστη έκπληξη όταν τους κατάλαβα. Για να καταλάβετε, τη μια (αρνητική) ανεπίσημη εκδοχή, για τον τρόπο θανάτου του Κώτσου Δημητρίου και του Αγγελή Γοβιού, την είπα στον μικρότερο από τα παιδιά μου πριν λίγο καιρό και ενώ είναι 25 χρονών, γιατί οι στοίχοι που μιλούν γι’ αυτό, μπορεί να γράφτηκαν υποθετικά «εν βρασμώ ψυχής» λόγω προγενέστερου αρνητικού ιστορικού.
=== Πριν ένα περίπου χρόνο έμαθα από το ιστολόγιο της κυρίας Βασιλικής Μπισμπικοπούλου για τα δημοτικά τραγούδια που υμνούν τον Αγγελή και τον Κώτσο και τώρα, από την ίδια κυρία Βασιλική Μπισμπικοπούλου, μαθαίνω ότι υπάρχει ακόμα «του Πανού η στέρνα» όπου άφησε τη τελευταία του πνοή και αποκεφαλίστηκε ο καπετάν Κώτσος Δημητρίου (Αρβανίτης), αδελφός του καπετάν Γιαννάκη Δημητρίου (Αρβανίτη) από τον οποίο κατάγομαι. Πριν μια βδομάδα μου έγραψε η κα Βασιλική, ότι το Σαββατοκύριακο πιθανόν να έχει φωτογραφίες και υπέθεσα, ότι θα ήσαν από καμιά εκδήλωση για την 25η Μαρτίου στα Ψαχνά. Όταν χθες το απόγευμα έλαβα τις φωτογραφίες, με έκανε να κλάψω.
=== «Του Πανού η στέρνα» υπάρχει ακόμα και δυο φίλες της Ψαχνιώτισσες, έμαθαν ή ήξεραν το μέρος που υπήρχε και πήγαν και το φωτογράφησαν. Δεν μπορούν να φανταστούν πόση συγκίνηση μου χάρισαν. Κοιτάζω και δακρύζω. Κάπου εκεί κοντά, πρέπει να υπάρχει και το ρέμα, που άφησε τη τελευταία του πνοή ο οπλαρχηγός Αγγελής Γοβιός.

                Μην είδατε στα δυο βουνά, τους δυο Καπεταναίους