Φίλοι μου γειά σας και χαρά σας.
Ο Νικόλαος Αρβανίτης σας καλωσορίζει στην ιστοσελίδα «Αρβανίτες-Arvanites-Hellines».
Είναι μάλλον προφανές, ότι η καταγωγή μου είναι «αρβανίτικη». Μια καταγωγή, που κάποιοι εντέχνως προσπαθούν να μας μπερδέψουν, να μας κάνουν να τη μισήσουμε και να μισηθούμε, να μας κάνουν να τη ξεχάσουμε.
Η καταγωγή μου φθάνει κατ΄ευθείαν στους οπλαρχηγούς της Ευβοϊκής Επανάστασης του 1821, Κώτσου Δημητρίου και Γιαννάκη Δημητρίου και χάνεται στο Σούλι της Ηπείρου.
Είμαι το 3ο κατά σειρά παιδί του Αθανάσιου Αρβανίτη του Στροπωνιάτη και της Μαρίας Μπακρή: Ιωάννης, Αναστασία, Νικόλαος, Σταματία-Αργυρούλα (Ματούλα). Γεννήθηκα στη Χαλκίδα το 1951, και φοίτησα: στο 5ο Δημοτικό Σχολείο Χαλκίδας, στο Οικονομικό Γυμνάσιο και Λύκειο Χαλκίδας και στη Νομική Αθηνών (Τμήμα Ο.Π.Ε.).
Είμαι παντρεμένος από 12-12-1976 με τη Παρασκευή και έχουμε δύο παιδιά: τον Αθανάσιο-Αιμίλιο και τον Σταύρο.
Δούλεψα σκληρά, 36,5 χρόνια, τόσο στον ιδιωτικό, όσο και στον Δημόσιο τομέα. Τελευταία (σχεδόν) δουλειά, ήταν 6 χρόνια στο Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας-Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ), 2002 έως και 2008, με ιδιαίτερα επεισοδιακή έξοδό μου από αυτό, λόγω του ασυμβίβαστου με τη διαφθορά χαρακτήρα μου.
Ο φόρος αίματος της οικογένειάς μας, από αγάπη για την πατρίδα μας, για την ΕΛΛΑΔΑ μας, είναι τεράστιος σε όλους τους πολέμους για ελευθερία.
Από μικρός κατά καιρούς ένιωθα την αμφισβήτηση, ακούγοντας και διάφορες ανοησίες για τους Αρβανίτες, τους οποίους πολλοί, επιχειρούν να ταυτίσουν με τους Αλβανούς και τους Τουρκαλβανούς ή Τουρκαρβανίτες.
Ακόμα και τώρα, στα γεράματα, με την άμεση επαφή μου στο διαδίκτυο, έρχομαι σε επαφή με διάφορες αναρτήσεις άρθρων, οι οποίες κυμαίνονται από απλή αμφισβήτηση έως άγρια Αλβανική προπαγάνδα και παραπληροφόρηση. Όμως όσα πρόλαβα και διδάχθηκα από τον πατέρα μου και τη μάνα μου (αρβανίτες κι’ οι δύο), αλλά και από τον δημοδιδάσκαλο θείο μου Νικόλαο Κολοκούρη, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση, με όλες τις ανόητες και παντελώς αστήρικτες και χαλκευμένες, δήθεν πληροφορίες, για την ιστορία και τη καταγωγή των Αρβανιτών.
Επιθυμία μου είναι, να καταγράψω την προσωπική μου άποψη, όπως αυτή κατέλιξε σε μένα από γενιά σε γενιά, αλλά και από όσα μελέτησα για τους Αρβανίτες. Όλοι οι άσχετοι κατέγραψαν τη βλακεία τους, καταθέτοντας τις υποθέσεις τους, μόνο και μόνο για να γράψουν κάτι που να διαφέρει από ότι ήταν γνωστό από το παρελθόν. Ας μιλήσει και ένας ακόμα, που είναι κι’ Αρβανίτης. Δεν έχεται να χάσετε τίποτα.
Καλή πλοήγηση — Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΑΘ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Γειά σου φίλε !
Εχουμε ένα κοινό σημείο : παντρεύτικα κι εγώ στίς 12-12-76.
Ε, όχι και γεράματα, γεννήθηκα το 1950, νέοι είμαστε !
Νασαι καλά
Ιδέα για νέο ….κόμμα!!! Αν σου πω, ότι απόκτησα το δεύτερο παιδί 12-12-1986 θα με πιστέψεις??? Κι’ όμως τα κατάφερα!!!!
Να είσαι πάντα γερός και δυνατός. Σίγουρα έχουμε μέλλον!!!
Φίλε συνονόματε διαβάζοντας το BLOG σου δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό και σου γράφω!
Το σόι μας (απο τα λεγόμενα των γονιών μας) έχει ρίζες σε ένα χωριό των Καλαβρύτων: την Κερέσωβα ή Κερασιά. Αλλά λεγεται ότι ίσως προερχόμεθα από τα μέρη της Ηπείρου.
Είναι άκρως αληθές ότι οι αρβανίτες δεν έχουν καμία σχέση με του (σλαβο)Αλβανούς! Αλλά, όπως και οι Σκοπιανοί έτσι και τούτοι προσπαθούν να δημιουργήσουν «ταυτότητα» κλέβοντας λίγο απο όλους στην «γειτονιά»!
ειμαστε ελληνες οι αρβανιτες.χωρις να ψαχνεις αποδειξεις ,παρατηρεις το καλοσχηματισμενο κρανιο ,τα μακρια ακρα ,το ευρυ στερνο .συγκρινε τωρα με τη φυλη που εχει το θρασος να λεει οτι εχουμε κοινη καταγωγη…
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΤΟΙΟ ΕΠΙΘΕΤΟ ΕΚΕΙ ΟΛΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝΕ ΣΕ ΟΠΟΥΛΟΣ ΣΧΕΔΟΝ
Δεν υπάρχει ούτε «Αλβανικό» όνομα, που να ακούει στη λέξει «Μπαρδακούρας» — Το «κούρας» στο τέλος του ονόματος ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΑΤΟ.
Αν θέλετε, μορείτε να κατανοήσετε, ότι την εποχή του 1800 (λίγο πριν, λίγο μετά) εθιμοτυπικά συνηθιζόταν να λαμβάνει κάποιος σαν επίθετο, το όνομα του πατέρα. Πολλές φορές όμως δεν ίσχυε αυτό και πολλοί είχαν σαν επίθετο, το όνομα του επαγγέλματος που ασκούσαν. Άλλες φορές πάλι, επίθετο γινόταν κάποιο πειρακτικό όνομα (παρατσούκλι) το οποίο συνήθως ήταν αλαμπουρνέζικο, προσαρμοσμένο στις πολλές χωριάτικες αποχρώσεις της Ελληνικής γλώσσας.
OXI ΜΠΑΡΔΑΚΟΥΡΑΣ ΜΠΑΡΔΑΒΟΥΡΑΣ ΛΕΓΟΜΑΙ ΜΕ -Β
Μπαρδα-βουρας κατα την ταπεινη μου αποψη, σημαινει μπαρδα=ασπρο,λευκο-και βουρας=ο θετων, ο βαζων, αυτος που εβαλε. Επομενως, αυτος που εβαζε η που βαζει λευκο η λευκα. Εχουμε επωνυμα Μπαρδης, Μπαρδας, Μπαρδακουκης κλπ. Ευχαριστω