— Ο Λεβέντ Καγιάπιναρ (Levent Kayapınar) είναι επίκουρος καθηγητής και πρόεδρος του τμήματος Ιστορίας, του Πανεπιστημίου του Άμπαντ, Μπόλου Τουρκίας (Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Tarih Bölümü, Yeniçağ Tarihi Anabilim Dalı Başkanı, Bolu. — Προσκλήθηκε το 2005 από κάποιους Αρκάδες σε ένα διαδικτυακό «συνέδριο» το οποίο οι διοργανωτές απεκάλεσαν Α΄ παγκόσμιο, χωρίς να υπάρξει ποτέ δεύτερο. Εκεί ο Λεβέντ Καγιάπιναρ (Levent Kayapınar) κατέθεσε δύο κείμενα (όπως ο ίδιος «διακριτικά» τα αποκαλεί), εκ των οποίων το ένα 25 σελίδων (μικτό βάρος με 60% φύρα) αναφέρεται στη Δημογραφική Δομή της Δημητσάνας Σύμφωνα με τα Οθωμανικά Αρχεία, και το άλλο 15 σελίδων (μικρό βάρος με επίσης 60% φύρα) μας προσδιορίζει με τον πλέον αυθαίρετο τρόπο, τη δημογραφική δομή του Λεονταρίου – Καρύταινας, σύμφωνα επίσης με τα Οθωμανικά αρχεία, και όταν λέει ο Τούρκος επίκουρος καθηγητής αρχεία, εννοεί ελλιπέστατους φορολογικούς και αλληλοσυγκρουόμενους ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΥΣ καταλόγους. Την μετάφραση των «κειμένων» τις μετέφρασε ο Ηρακλής Μήλλας, που διδάσκει Τουρκική ιστορία στο πανεπιστήμιο Αθηνών.
— Εκ προοιμίου ο τούρκος επίκουρος Λεβέντ Καγιάπιναρ (Levent Kayapınar), γνωρίζων ότι τα «κείμενά» του είναι μια αντιεπιστημονική αθλιότητα, για να αποφύγει το όποιο πιθανό κράξιμο, αλλά και για να κατευθύνει τις όποιες «διορθώσεις» εκεί που αυτός ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΘΕΛΕΙ, ομολογεί τα παρακάτω:
— Ο Λ. Καγιάπιναρ «επεξηγεί» τις δήθεν δυσκολίες ανάγνωσης των ελληνικών τοπωνυμιών λόγω της ιδιαιτερότητας της οθωμανικής γραφής η οποία μεταξύ των άλλων δεν χρησιμοποιεί φωνήεντα.
— Λέει μας, ότι στις περισσότερες φορές οι περιοχές αναγνωρίζονται από τους ελληνόφωνους (υπήρξαν τελικά και τέτοιοι??????) αρκετά εύκολα (αλλά από αυτόν που καταπιάστηκε ως ειδικός Τούρκος τουρκολόγος ….γιοκ!!!).
— Παραδέχεται ότι κατά την ελληνική απόδοση του κειμένου δεν έγινε μια δεύτερη προσπάθεια ταυτοποίησης των περιοχών αλλά αναφέρονται με λατινικούς χαρακτήρες και όπως διαβάζονται από τον μελετητή βάσει των οθωμανικών κατάστιχων. (Εννοεί άλλον μελετητή??????… Λέει ψέματα για τους Λατινικούς χαρακτήρες, διότι αλλού παραδέχεται ότι έκανε και υπάρχει στο άρθρο του, μείξη τούρκικων, σλάβικων και λατινικών χαρακτήρων!!!)
— Η Πελοπόννησος αναφέρεται στα κατάστιχα ως Μοριάς (Mora). Στη μετάφραση χρησιμοποιήθηκαν και οι δύο όροι. (Και εννοεί την αντιεπιστημονική αθλιότητα, να χρησιμοποιεί αυτός και ο μεταφραστής του, άλλοτε τον έναν όρο και άλλοτε τον άλλον, αδιαφορόντες αμφότεροι αν προκαλούν σύγχυση και λανθασμένα συμπεράσματα).
— Ενώ σύμφωνα με τα παραπάνω, τα όπως τα αποκαλεί ο ίδιος «κείμενά του» δεν είναι επιστημονική εργασία, ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ με θράσος: Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αναφερθούν στο αρχικό κείμενο του ερευνητή στα τουρκικά που παρουσιάζεται ταυτόχρονα με την παρούσα μετάφραση. (ΔΗΛΑΔΗ???… Με τόσο τρύπα να τον χρησιμοποιούν ως πηγή οι επόμενοι ιστορικοί για την -όπως την αποκαλεί- αρθρογραφία του???)
=== ΚΑΜΑΡΩΣΤΕ ΤΟΝ αΜΕΛΛΕΤΗΤΗ ΚΑΓΙΑΠΙΝΑΡ. Ο ΙΔΙΟΣ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙ ΤΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ: «….Για τους μελετητές η ανάγνωση αυτών των αρχείων τα οποία είναι γραμμένα στα οθωμανικά δεν είναι καθόλου εύκολη. Και αυτό επειδή στα οθωμανικά γράφονται μόνο τα σύμφωνα και όχι και τα φωνήεντα. Γενικά έχει χρησιμοποιηθεί η γραφή η οποία ονομάζεται ‘tevki’ ή ‘siyakat’ όπου δεν αναφέρονται ούτε καν τα αναγκαία στίγματα (για να μην την καταλαβαίνουν οι μη ειδικοί). Η δυσκολία είναι ιδιαίτερα αισθητή όταν πρέπει να διαβαστεί ένα κύριο όνομα ή μια τοπωνυμία. Έτσι είναι αδύνατο για ένα μελετητή όπως εγώ που γράφω ένα άρθρο για τη Δημητσάνα από μια απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων να μην κάνει λάθη όταν μεταγράφει ονόματα. Αλλά η ιδέα ότι αυτό το άρθρο θα δημοσιευθεί στο διαδίκτυο με ενθαρρύνει. Και αυτό επειδή ελπίζω ότι κατά το διάστημα που το άρθρο θα εμφανίζεται στο διαδίκτυο τα άτομα των οποίων τα ονόματα αναφέρονται στο άρθρο και αυτοί που είναι καλύτεροι γνώστες της τοπικής ιστορίας από μένα θα βοηθήσουν να γίνουν οι σχετικές διορθώσεις στα λάθη που πηγάζουν από τη μη καταγραφή των φωνηέντων.»
Αντιλαμβάνεστε τι λέει ο παράφρων παπαρολόγος και πλαστογράφος της ιστορίας??? Αυτός ως ειδικός -έστω επίκουρος- και Τούρκος και γνώστης του λατινικού αλφάβητου, κατασκευάζει έναν αχταρμά με αντιεπιστημονική χρήση τριών τουλάχιστων αλφάβητων και αν μελετήσετε τους πίνακες θα διαπιστώσετε εύκολα ότι κοντά-σιμά, ένα τοπωνύμιο το απεικονίζει τουλάχιστον εις τριπλούν κατά σειρά, όπως για ελάχιστο παράδειγμα το χωριό Άκοβος. Το ίδιο πράττει και στα ονόματα και στα επίθετα κατοίκων.
=== ΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΕΕΙ Ο ΛΕΒΕΝΤ ΚΑΓΙΑΠΙΝΑΡ (LEVENT KAYAPINAR)
1.– Ότι οι Οθωμανοί, είχαν ήδη σε εφαρμογή, 150 τουλάχιστον χρόνια πριν το 1461 που κατελήφθη ο Μοριάς, αυστηρό διοικητικό, νομοθετικό και φορολογικό κώδικα, επί του οποίου αν κάποιος πασάς ή μπέης αποτολμούσε να κάνει τα δικά του «γραφειοκρατικά κόλπα» ή να έχει διπλά βιβλία και να το μάθαινε ο Σουλτάνος, τότε ο παραβάτης πασάς ή μπέης ήξερε, ότι εντός 24 ωρών το κεφάλι του θα πήγαινε πεσκέσι στη μεγάλη πύλη! Επομένως τα περί καταχωρήσεων άλλοτε κατά θρήσκευμα και άλλοτε κατά εθνικότητα και μάλιστα από τον ίδιο γραφέα την ίδια «ερευνόμενη» χρονική περίοδο, είναι επιν΄ποηση του Λεβέντ Καγιαπινάρ και των ομόλογων φίλων του Βουλγαροσκοπιανών.
2.– Ο Λεβέντ Καγιαπινάρ, ουδόλως μπαίνει στον κόπο να εκτιμήσει:
2α.– Το πόσος Ελληνικός πληθυσμός κατέφυγε και κρύφθηκε σε δυσπρόσιτα βουνά, από το 1461 έως το 1512, για να αποφύγει τα όργανα του νέου τότε Οθωμανικού καθεστώτος στη Πελοπόννησο. Αυτός ο πληθυσμός, 100% Ελληνικός, ουδέποτε καταγράφηκε σε Οθωμανικά φορολογικά κατάστιχα.
2β.– Το κατά πόσο «πειράζονταν» τα Οθωμανικά φορολογικά κατάστιχα, ώστε να δημιουργείται σκοτεινή φορολογητέα ύλη, τη διαφορά φόρου της οποίας θα μπορούσαν να διαμοιράζονται οι τοπικοί τιμαριούχοι με τους πασάδες ή και τους μπέηδες. Το «μπαχτσίσι» δεν είναι σημερινή ανακάλυψη, αλλά διοικητική-φορολογική αρρώστια, που γεννήθηκε εκείνη την εποχή!!! Από μόνο του ένα φορολογικό κατάστιχο, ουδέποτε λήφθηκε υπόψιν ως μοναδικό σημείο αναφοράς μιας ιστορικής έρευνας.
2γ.– Το κατά πόσο «πειράζονταν» τα Οθωμανικά φορολογικά κατάστιχα, πλέον από οποιοδήποτε ενδιάμεσο «πείραγμα» από τον τοπικό διαχειριστή φόρων πασά ή μπέη, ώστε να στέλνει στον Σουλτάνο λιγότερα από όσα εισέπραττε!!!
Λόγω της φύσεως του Οθωμανικού φορολογικού συστήματος, αυτά τα καθόλα λογικά για να συμβούν (και ίσως και άλλα) θα έπρεπε οπωσδήποτε, να αλλοιωθούν τα τελικά φορολογικά Οθωμανικά κατάστιχα και να εμφανίζονται σε αυτά, λιγότερες οικογένειες (σπίτια) από όσες ήσαν στη πραγματικότητα, για να καρπώνεται ο τοπικός φορολογικός διαχειριστής πασάς ή μπέης τη διαφορά φοροδοτικής δυναμικότητας!!!
3.– Περνά ο Λεβέντ Καγιαπινάρ στα ψιλά γράμματα, το ότι και στα δύο Οθωμανικά κατάστιχα που μελέτησε και κατέληξε να τα θεωρεί ένα, το ότι όντως και αυτό της Κωνσταντινούπολης και το της Σόφιας είναι πειραγμένα κατά τρόπο τέτοιο, που να μη φαίνεται ούτε ποιος τα έγραψε, ούτε πότε τα έγραψε (έχουν αφαιρεθεί φύλλα!!!).
4.– Επίσης περνά στα ψιλά γράμματα, την αποκάλυψη ύπαρξης πολλών λευκών σελίδων στα φορολογικά κατάστιχα, «συμπτωματικά» ιδίως μεταξύ των κλειομένων φορολογικών χρήσεων. Εδώ, αυτή η πρακτική, μπορεί να συνοδευθεί από το γνωμικό «ο φόβος φυλάει τα έρμα» και είναι μια πρακτική, η οποία εφαρμόζεται μέχρι σήμερα από διοικήσεις σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης, οι οποίες συνηθίζουν να κρατούν λευκές σελίδες στα βασικά δημόσια βιβλία, μεταξύ κλειομένης και αρχομένης διαχειρίσεως. Αυτό, από συστάσεως του Ελληνικού κράτους τουλάχιστον, απαγορεύεται αλλά συμβαίνει. Τίποτα δεν θα με κάνει να πιστέψω, ότι αυτό δεν συνέβαινε από τους Οθωμανούς, όταν τότε μάλιστα οι έλεγχοι από την κεντρική εξουσία ήσαν σχεδόν αδύνατοι και ο κλέφτης πασάς ή μπέης, μόνο από κάρφωμα έχανε το κεφάλι του.
Και αυτά τα «πειράγματα» βιβλίων, επιφέρουν μειωμένη εμφάνιση του φορολογητέου πληθυσμού!!!
5.– Αν μελετήσουμε τα τμήματα που χρησιμοποίησε ο Λεβέντ Καγιαπινάρ [(και που «συμπτωματικά» το ίδιο έπραξαν οι Βουλγαροσκοπιανοί Петя Асенова (Πέτια Ασένοβα), Руси Стойков (Ρούσι Στόϊκοφ) και Тома Кацори (Τόμας Κατσώρη)], ενώ αναφέρονται στην ίδια περιοχή Λεονταρίου – Καρύταινας σε διαφορετικούς χρόνους, τα επιλεγόμενα χωριά του 1512-1520 είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ από τα χωριά που επέλεξαν για το έτος 1461 της έρευνάς τους. Αυτό όπως καταλαβαίνετε, επιστημονικά είναι αδύνατον να δώσει έστω και κατά προσέγγιση συγκριτικά δημογραφικά αποτελέσματα, ΔΙΟΤΙ ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ, δηλαδή δεν υπάρχουν οι αναγκαίες επιστημονικά σταθερές ΚΟΙΝΕΣ συντεταγμένες και αποδεκτές μέθοδοι, που θα μπορούσαν να δώσουν επιστημονικά αποδεκτό αποτέλεσμα. Από χρόνο σε χρόνο αλλάζει μέθοδο και συγκρίνει διαφορετικούς τόπους. Στην ίδια ευρύτερη περιοχή, αλλά διαφορετικά χωριά!!!
6.– Ενώ οι «ερευνητές» Λεβέντ Καγιαπινάρ και Петя Асенова (Πέτια Ασένοβα), Руси Стойков (Ρούσι Στόϊκοφ) και Тома Кацори (Τόμας Κατσώρι) συμπίπτουν στις παραπάνω (και όχι μόνον) προκλητικές παραλείψεις, τους βλέπουμε να συμπίπτουν επίσης προκλητικά, στην έντεχνη φιλολογικά ανάμειξη των εννοιών ΑΛΒΑΝΟΙ (Albanoi), ΑΡΝΑΟΥΤ (Αrnavut) και ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ (Arvanit) οι οποίες συνυπάρχουν στην τούρκικη γλώσσα σε όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, και υποδηλώνουν (όπως και στην Ελληνική γλώσσα) διαφορετικούς πληθυσμούς. Οι Τούρκοι θεωρούσαν και ίσως εξακολουθούν να θεωρούν τους Αrnavut εκτουρκισμένους Αλβανούς, ενώ θεωρούσαν τους Αρβανίτες «Γραικούς» ή «Ρωμιούς» δηλαδή και στις δύο αυτές εννοιολογικές περιπτώσεις Έλληνες, με γνωστές κάποιες προσπάθειές τους χωρίς ουσιαστική επιτυχία να τους εκτουρκίσουν, με εξαίρεση το φαινόμενο του γενιτσαρισμού, που εφάρμοσαν σε όλους τους κατακτημένους λαούς.
Αξίζει με την ευκαιρία να σημειώσω, ότι μεταξύ των Τούρκων ιστορικών, υπάρχουν και άτομα με σοβαρότητα, που σε πείσμα των καιρών, άσχετα με το πως προσπαθούν κάποιοι να το παρουσιάσουν, ασχολήθηκαν αντικειμενικά με το περίφημο «Φορολογικό τεφτέρι του σαντακίου των Arvanid» και σας μιλώ για γραφή στα τούρκικα, όπου κάλλιστα μπορούσαν να γράψουν «Αrnavut» ενώ ο επιστημονικά τρισάθλιος Καγιαπινάρ και οι Βουλγαροσκοπιανοί, λένε «….Στην Πελοπόννησο συναντάμε δύο εθνικά στοιχεία και τα οποία είναι το ελληνικό (Rum) και το αλβανικό (Αrnavut) [….. «dini mensubiyetin yanı sıra etnik aidiyet de “an cemaat-i Arnavudan=Arnavut cemaatindendir.” veya “an cemaat-i Rumiyan=Rum cemaatindendir.” …..] – καταλαβαίνετε τη διαφορά και που εν τέλει το πηγαίνουν???
=== Σαν δείγμα σας δείχνω την εικόνα ενός σχετικού εξώφυλλου, του βιβλίου του H. İnalcık, Hicrî 835 Tarihli Sûret-i Defter-i Sancak-i Arvanid, (που το μεταφράζουν Καγιαπινάρ και Μήλας ως «Το κατάστιχο περί Αλβανών με χρονολογία εγίρας 835») Άγκυρα 1954, σ. 85. «Βιλαέτι του Παύλου Κούρτικ, τιμάριο Ισά Μπέη γιου του Παύλου Κούρτικ.»
Αυτή τη πρακτική, Αλβανοποίησης των Ελλήνων Αρβανιτών ως έννοιες ταυτόσημες, τη βλέπουμε εκτεταμένη στα κείμενα του Καγιαπινάρ, των Βουλγαροσκοπιανών Петя Асенова (Πέτια Ασένοβα), Руси Стойков (Ρούσι Στόϊκοφ) και Тома Кацори (Τόμας Κατσώρι) και φυσικά στη παρέα Λιθοξόου. Δεν τους ενδιαφέρει η πραγματική δημογραφική κατάσταση της Πελοποννήσου, αλλά το πως θα πλαστογραφήσουν στοιχεία για να δείξουν τον Ελληνικό πληθυσμό με σημαντική μείωση.
Στις καταγραφές του Καγιαπινάρ και των λοιπών για την επόμενη γενιά 1512-1520, ενώ καταγράφει διαφορετικά τοπωνύμια, βγάζει μια εκρηκτική αύξηση του πληθυσμού κατά 48% και την αποδίδει αφενός στη καλοπέραση με τους Οθωμανούς και αφετέρου στους Αλβανούς που πέθαιναν όμως της… πείνας!!! Μιλά για «πολυπληθέστερα» τα χωριά των Αρβανιτών=Αλβανών του, έναντι των «Ελληνικών» αλλά όταν ξεσκονίζεις τα στοιχεία, αυτούς που αποκαλεί «Έλληνες» είναι πολυπληθέστεροι σε όλες τις κατηγορίες, αλλά και την ιστορική πραγματικότητα, ότι «Έλληνες» και «Αρβανίτες» συγκατοικούσαν στα ίδια χωριά, στις ίδιες πόλεις, στις ίδιες γειτονιές, χωρίς καμία μεταξύ τους διάκριση.
Εγώ δεν ισχυρίζομαι ότι δεν κατέβηκαν και Αλβανοί και συμφωνώ εδώ με τον τρισάθλιο Καγιαπινάρ, ότι ο Τουρχάν πασάς της Θεσσαλίας με τον γιο του Ομέρ μπέη, με εντολή του Σουλτάνου εισέβαλαν στη Πελοπόννησο και την κατέλαβαν, με δύναμη μόλις 2000 Αρναούτ Τουρκαλβανών και με την ίδια δύναμη λεηλατούσε Θήβα και Αττική!!! Για να είμαστε σοβαροί. Άλλο η αναγνώριση μερικής καθόδου κατσαπλιάδων Αλβανών και εντελώς άλλο η εξομοίωση αυτών των συμμοριών, τους με Έλληνες πρόσφυγες από τη Βόρειο Ήπειρο, τους αυτοαποκαλούμενους Έλληνες Αρβανίτες, για να καταδειχθεί ΣΗΜΕΡΑ, η δήθεν δημογραφική αλλοίωση του Ελληνικού πληθυσμού από το 1461.
Τέλος να σημειώσουμε ξανά, τη τεράστια προσπάθεια του Οθωμανικού καθεστώτος, από την πρώτη μέρα οπουδήποτε επιβαλόταν, για αλλαγή τοπωνυμίων και αντικατάσταση επωνύμων οικογενειών με παρατσούκλια, η διάλυση μονών και εκκλησιών και η μετατροπή τους σε τζαμιά. Ακόμα και φαιδρά ορθογραφικά λάθη έκαναν, για να κάνουν αγνώριστη τη κανονική Ελληνική ονομασία ενός τόπου!!!!
ΠΗΓΕΣ:
http://conference.arcadians.gr/media/L.Kayapinar-Leontari_el.pdf
http://conference.arcadians.gr/media/L.Kayapinar-Dimitsana_el.pdf
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Η ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΑΛΒΑΝΩΝ, ΕΩΣ ΤΟ 1450 μ. Χ.