«ΕΛΛΗΝΟΓΛΩΣΣΟΝ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΝ»Οι μασόνοι ισχυρίζονται ψευδώς, ότι η Φιλική Εταιρεία τους ανήκει, διότι λένε, ήτο… μυστική οργάνωσις!!!
Ως Επαναστατική Οργάνωσις έπρεπε «να ήτο» μυστική, διότι αν δεν ήτο, ο σουλτάνος θα ξερίζωνε τα κεφάλια των μελών της πριν προλάβουν να γράψουν το καταστατικό τους.
Για να δέσει η κομπόστα, διότι περί κομπόστας πρόκειται, έπρεπε να την βγάλουν από το κάδρο της Οδυσσού (Ρωσία) και να τη βάλουν στο Παρίσι ή στη Ρώμη, όπου υπήρχε μασονική μαγιά, από καρμπονάρους και κάθε λογίς απομίμηση της Γαλλικής επανάστασης, «βρήκαν» δε, και πρόδρομη ή πρόδρομες οργανώσεις, τις μυστικοποίησαν και αυτές κατά τρόπο βλακωδώς αυθαίρετο και κόλλησαν και τον φιλικό Αθανάσιο Τσακάλωφ (Τσάκαλο) ως πρόσθετο συνδετικό κρίκο-κερασάκι.
Ο …αδύναμος συνδετικός κρίκος είναι το «Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον» των Παρισίων, μία «εταιρεία» ιδιωτικού-αστικού δικαίου, ακριβώς με την έννοια την οποίαν έχει σήμερα ένας νόμιμος «σύλλογος». Και αυτόν τον αθώο καθ΄ όλα μορφωτικό σύλλογο, έχουν βαλθεί οι μασόνοι, αφενός να τον χχαρακτηρίσουν μυστικιστική μασονική οργάνωση και αφετέρου ως …πρόδρομη οργάνωση της Φιλικής Εταιρείας!!!
Άλλως, χωρίς επαφή-δεσμό της Φιλικής Εταιρείας με το Παρίσι του 1809, τους μένει ξεκάρφωτη η θεωρία, περί μασονικής – μυστικιστικής ταυτότητος της Φιλικής Εταιρείας και κλοπής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Καμία απολύτως μυστικότητα και κανείς απολύτως μασονικός συνωμοτισμός δεν υπήρξεν, παρά μόνον εκτός αυτού και μετά τη διάλυση αυτού.
Το «Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον» ιδρύθηκε ΝΟΜΙΜΑ και ΦΑΝΕΡΑ, το 1809 από Έλληνες Φοιτητές και Έλληνες και Φιλέλληνες αριστοκράτες (και όχι το 1813 όπως ισχυρίζεται αυθαίρετα ο Τάκης Κανδηλώρος στο βιβλίο του «Η Φιλική Εταιρεία» του 1926, ούτε το 1814 όπως ισχυρίζεται ο Κ.Μ Σάθας στο βιβλίο του «Τουρκοκρατούμενη Ελλάς»).
Η δήθεν μυστικιστική οργάνωση «Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον» ήταν και φανερή και νόμιμη και είχε γνωστό Διοικητικό Συμβούλιο και μέλη που ποτέ δεν έκρυψαν την ιδιότητά τους, διότι δεν είχαν κανένα λόγο να το κάνουν.
Το σωματείο αυτό (ή σύλλογος ή εταιρεία κατά την νομικίστικη ορολογία της εποχής εκείνης) δημιουργήθηκε κυρίως από Έλληνες φοιτητές, οι οποίοι είχαν μεταναστεύσει στο Παρίσι για σπουδές, αλλά προτίμησαν να παρέδωσαν την διοίκηση του συλλόγου «Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον» σε Γάλλους ή Ελληνογάλλους ή Έλληνες πλούσιους αριστοκράτες του Ναπολεοντισμού, επειδή αυτοί οι αριστοκράτες αρέσκοντο να προβάλλονται και να κοκορεύονται για τις ποικίλες φιλανθρωπικές ή πολιτισμικές ή φιλεκπαιδευτικές δραστηριότητές τους, ενώ οι Έλληνες φοιτητές των Παρισίων της περιόδου 1800-1820 είχαν οι περισσότεροι ανάγκη οικονομικής συνδρομής, δια να ανταπεξέλθουν στα πολλά έξοδά τους.
Κύριος και κατ΄ εξοχήν λοιπόν σκοπός του φανερού συλλόγου «Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον» ήταν η εξεύρεση παροχή στέγης και δαπανών σίτισης και εκπαίδευσης, σε Ελληνικής καταγωγής φοιτητές που σπούδαζαν στο Παρίσι και δεν διέθεταν δικούς τους πόρους. Εκεί και ανταποκρίνεται πλήρως, η δήθεν μυστικοπαθής λέξη «ξενοδοχείον» και πως τάχα οι Έλληνες και Φιλέλληνες ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟΙ Φιλοναπολεόντιοι αριστοκράτες και ευγενείς, εξαναγκάζοντο να συσκέπτονται κάθε φορά σε διαφορετικό ξενοδοχείο για να παίρνουν τις αποφάσεις τους!!!
Οποία διαστρέβλωση μετά παρακρούσεως!!! Λες και οι πλέον στενοί φίλοι του Ναπολέοντα, ήθελαν να συνωμοτήσουν κατά του… Ναπολέοντα και πήγαιναν από πόλη σε πόλη κι από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο!!! Αυτά είναι γελοιότητες.
Επίσης, στους σκοπούς του συλλόγου (εταιρείας) «Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον» συμπεριλαμβανόταν η διάδοση των Ελληνικών κλασικών γραμμάτων και της Ελληνικής γλώσσης, μέσα από τα Παριζιάνικα πανεπιστήμια κλπ σχολές.
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, μόνον κάποιος ψυχοπαθής θα μπορούσε να δώσει μυστικιστική φύση και έννοια στον τίτλο «Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον» της καθαρά φιλεκπαιδευτικής εταιρείας-συλλόγου. Ο τίτλος της ανταποκρίνεται φανερά και απόλυτα σε αυτό για το οποίο συνεστήθη: Για τη στήριξη των Ελλήνων σπουδαστών και των Ελληνικών γραμμάτων στο Παρίσι εκείνην την εποχή.
Πρόεδρος Δ.Σ. του “Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου” ορίσθηκε ο κόμης Σουαζέλ – Γκουφφιέ.
Ταμίας Δ.Σ. ο έμπορος του Παρισιού Στέφανος Χατζη- Μόσχος (Stephanos Moschos) και
Γραμματέας και εκπρόσωπος του προέδρου ο Γρηγόριος Ζαλύκης.
Γνωστά μέλη του συλλόγου ήσαν:
Η Ελληνοκύπρια λόγια – διανοούμενη Ελισάβετ Σάντη Λουμάκη (ή Λομάκη) Σενιέ, το σπίτι και το σαλόνι της οποίας ήταν γνωστό σε όλο το Παρίσι, ότι ήταν κέντρο Ελλήνων και Ελληνιστών και ΓΝΩΣΤΗ έδρα του «Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου»!!!
Ο Marie Gabriel Auguste de Choiseul-Gouffier, 1752-1817 αρχαιολόγος και διπλωμάτης, ο οποίος όταν οι Ρώσοι άρχχισαν να κατηγορούν τους Έλληνες για την αποτυχία των Ορλωφικών, βγήκε και υπερασπίστηκε δημόσια με σθένος τους Έλληνες για τον ηρωισμό τους? Αν ήταν ο σύλλογος μυστική οργάνωση θα έκανε δημόσια αντιρωσική τοποθέτηση?
Ο Δημήτριος Αμιρά (Démétrius Amira)
Ο Σακελλαρόπουλος …
Ο Θεόδωρος Πρασακάκης (Théodore Prassacachi)
Ο Κλερμόν Τονέρ
Ο Πέτρος – Ομηρίδης Σκυλίτσης (Pierre-Homéridi Schilizzi, μεγαλέμπορος στην Μασσαλία)
Ο Δημήτριος Κομνηνός, πρίγκηπας, αναγνωρισμένος ως απόγονος του τελευταίου αυτοκράτορα της Τραπεζούντος και η αδελφή του Περμόν, προσωπικοί φίλοι του Ναπολέοντα. Στις επαύλεις και των δύο αδελφών, εγίνοντο επίσης συχνότατες δημόσιες συνεστιάσεις ευγενών για την ενίσχυση του «Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου»!!! Όλα φανερά!!!
Μέλος του «Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου» σύμφωνα με ιστορικούς, υπήρξε και ο εκ των ιδρυτών της Εθνικής Επαναστατικής Οργάνωσης «Φιλική Εταιρεία» Αθανάσιος Τσακάλωφ ή Τσάκαλος, ο οποίος γεννήθηκε το 1788 ή 1790 στα Ιωάννινα και πολύ μικρός έφυγε στη Ρωσία και έζησε με τον πατέρα του, μεταξύ Μόσχας και Οδυσσού, έως το 1809 που έφυγε για σπουδές στο Παρίσι.
Αυτό ως γεγονός είναι πολύ πιθανόν, όμως δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί, ούτε καν από τον ίδιο τον Τσακάλωφ. Ο δε συγγραφέας της εποχής του 1821, Ιωάννης Φιλήμων, πρώην γραμματέας του Δημήτριου Υψηλάντη και μετά των Μαυρομιχαλαίων και αντίστροφα, ο οποίος εκ της θέσεώς του είχε αποκτήσει τεράστιο μέρος των αρχείων της Φιλικής Εταιρείας αλλά και Τούρκικων αρχείων, συγγράψας το 1834 το «Δοκίμιον ιστορικόν περί της Φιλικής Εταιρείας», αμφισβητεί την οποιανδήποτε συσχέτιση του«Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου» ως πρόδρομης οργάνωσης της «Φιλικής Εταιρείας».
ΣΗΜΕΙΩΝΩ ιδιαίτερα, ότι ο σύλλογος -εταιρεία αστικού δικαίου- «Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον» των Παρισίων, είχε ως τελευταία, γνωστή τοις πάσι, έδρα των ολοφάνερων δραστηριοτήτων του, έως τον Ιούνιο του 1815 που εξέπεσε ο Ναπολέων, την Οδό Μονσιέ του προαστίου Σαιν Ζερμαίν (Αγίου Γερμανού) των Παρισίων. Ο σύλλογος «Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον», επειδή βασιζόταν πολύ στο καθεστώς Ναπολέοντος (όπως εκατοντάδες άλλοι παρόμοιοι) διαλύθηκε τότε (Ιούνιος 1815) στα εξ ων συνετέθη, διότι τον επόμενο μήνα εισέβαλαν στο Παρίσι οι συνασπισμένοι εχθροί του Ναπολέοντα, οι οποίοι και επανέφεραν τον Λουδοβίκο ΙΗ΄.
Ο Αθανάσιος Τσακάλωφ όμως, επέστρεψε στη Ρωσία το 1814, και ενώ η έδρα του «Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου» έμεινε σε συγκεκριμένη διεύθυνση προαστίου των Παρισίων ακόμα έναν χχρόνο, οι πλαστογράφοι της ιστορίας ισχυρίζονται, ότι δήθεν με την αναχώρησή του το 1814, μετέφερε την έδρα του, διαδοχικά σε Βιέννη, Βουκουρέστι, Μόσχα και Οδυσσό, σε ελάχιστους μήνες και ενώ:
οι ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας, αποδίδουν οι ίδιοι την 14η Σεπτεμβρίου 1814 (!!!!!!), επέτειο της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού, ως ημέρα ίδρυσης της Επαναστατικής Οργάνωσης με το όνομα «Φιλική Εταιρεία»!!!!!!
ΛΟΙΠΟΝ, κάποιος πρέπει να πει στη διεθνή των μασόνων, ότι έχουν αρρωστημένες εμμονές για οικειοποίηση των ιδρυτών και των αγωνιστών της Φιλικής Εταιρείας και της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, και προκειμένου να πείσουν, κάνουν επικίνδυνα ακροβατικά.
Εκ των υστέρων, δεν αποκλείω, ότι πιθανόν κάποιοι αγωνιστές ή (κυρίως) φιλόδοξοι απόγονοί τους, εντάχθηκαν υστερόβουλα στις τάξεις της μασονίας. Όμως μασόνοι στην Ελλάδα έως το 1825 δεν υπήρχαν και εκ των υστέρων έκαναν επιδρομή για να καπελώσουν τους πάντες και τα πάντα.
Μετά την εισβολή στην Ελλάδα του 1825 (και ποτέ νωρίτερα) μασόνων ελληνικής καταγωγής, προερχόμενων κυρίως από Γαλλία και Αγγλία, παρατηρούμε και τη διάδοση μυθοπλασιών και διαστρεβλώσεων ιστορικών γεγονότων και προσώπων της Επανάστασης του 1821, ως εργαλείο του ανιστόρητου αγώνα τους για τη κατάκτηση της εξουσίας. Αυτοί οι διαστρεβλωτές κατάφεραν να προσεταιρισθούν γνωστούς αγωνιστές της επανάστασης του 1821 και καπέλωσαν τα πρώτα πολιτικά κόμματα (Γαλλικό και Αγγλικό 1825 και λιγότερο το Ρώσικο το 1827).
ΕΠΟΜΕΝΩΣ:
=== Η κυρίαρχη θέση των γυναικών και Γάλλων στον σύλλογο-εταιρεία «Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον»
=== Οι ολοφάνερες δραστηριότητες του «Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου» για τη στήριξη – φιλοξενία Ελλήνων σπουδαστών στο Παρίσι και για την διάδοση των Ελληνικών γραμμάτων
=== Οι συνήθεις δημόσιες φιλελληνικές εκδηλώσεις και θέσεις του συλλόγου-εταιρείας «Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου»
=== Η απόλυτη απουσία ντοκουμέντων, τα οποία να δείχνουν σχέση του συλλόγου-εταιρείας «Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου» με την Επαναστατική Οργάνωση «Φιλική Εταιρεία», ενώ υπάρχουν άλλες αναφορές ανώτατων στελεχών της Φιλικής Εταιρείας, με τις οποίες αυτοπροσδιορίζεται,
και η όλη παρούσα ανάλυση,
ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΡΚΕΤΑ, που μας πείθουν ότι η Επαναστατική Οργάνωση «Φιλική Εταιρεία» δεν έχει καμία σχέση, ούτε αποτελεί συνέχεια του φιλεκπαιδευτικού φιλελληνικού συλλόγου-εταιρείας «Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου», τα δε μέλη της μιας δεν ταυτίζονται με τα ιδρυτικά μέλη της άλλης και μόνον εικασίες υπάρχουν, για πιθανή συμμετοχή του Αθανασίου Τσακάλωφ στο «Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον», απαράδεκτες ερευνητικά, εκ μόνου του γεγονότος, ότι υπήρξε ως φοιτητής στο Παρίσι, από το 1809 έως το 1814, ίσως και λιγότερο.
ΕΠΙΣΗΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ, για να πεισθούμε, ότι η δομή, η οργάνωση και λειτουργία, η κυρίαρχη παρουσία γυναικών, δεν επιτρέπουν τον χαρακτηρισμό του «Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου» ως μυστικιστικής μασονικής οργάνωσης. Μόνον εντελώς παλαβοί μπορούν να καταλήξουν σε τέτοιο και τόσο αυθαίρετο συμπέρασμα.